-
1 wybuchać
impf ⇒ wybuchnąć* * *(o bombie, granacie) to explode, to go off; (o wojnie, pożarze, epidemii) to break out; ( o wulkanie) to erupt* * *ipf.1. (= eksplodować) explode; (bomba, granat) explode; ( wulkan) erupt.2. (= zaczynać się nagle) break out; (wojna, pożar, awantura, kłótnia) outbreak.3. (= gwałtownie reagować) fume, flare-up; wybuchać gniewem fly into a passion; wybuchać śmiechem burst out laughing; wybuchać płaczem burst into tears.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybuchać
-
2 wybuchać
wybuchać (-am) < wybuchnąć> (-nę) bomba, pocisk explodieren; wojna, epidemia, wulkan ausbrechen; fig aufbrausen; (wydobywać się) hervorschießen;wybuchać śmiechem in Gelächter ausbrechen;wybuchać płaczem in Tränen ausbrechen;wybuchać gniewem in Zorn ausbrechen -
3 wybuchać wybuch·ać
-
4 wybuchnąć
wybuchać (-am) < wybuchnąć> (-nę) bomba, pocisk explodieren; wojna, epidemia, wulkan ausbrechen; fig aufbrausen; (wydobywać się) hervorschießen;wybuchać śmiechem in Gelächter ausbrechen;wybuchać płaczem in Tränen ausbrechen;wybuchać gniewem in Zorn ausbrechen -
5 aufbrausen
auf|brausenvi sein
См. также в других словарях:
wybuchać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wybuchaćam, wybuchaća, wybuchaćają {{/stl 8}}– wybuchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa a. IVb, wybuchaćnę, wybuchaćnie, wybuchaćnij, wybuchaćnąłem || wybuchaćchłem, wybuchaćnął || wybuchaćbuchł, wybuchaćnęła ||… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciskać — ndk I, ciskaćam, ciskaćasz, ciskaćają, ciskaćaj, ciskaćał, ciskaćany cisnąć dk Va, ciskaćnę, ciśniesz, ciśnij, ciskaćnął, ciskaćnęła, ciskaćnęli, ciśnięty, ciskaćnąwszy 1. «rzucać, miotać» Ciskać kamienie a. kamieniami. Cisnąć czapkę na stół a.… … Słownik języka polskiego
gniewać — ndk I, gniewaćam, gniewaćasz, gniewaćają, gniewaćaj, gniewaćał «wywoływać w kimś gniew; złościć kogoś» Gniewa kogoś niegrzeczne traktowanie, chamstwo, brud, niechlujstwo, niedbalstwo. gniewać się 1. «wybuchać gniewem, irytować się, złościć się,… … Słownik języka polskiego
złościć — ndk VIa, złoszczę, złościćcisz, złość, złościćcił, złoszczony «doprowadzać do złości, wywoływać gniew, złość; gniewać, irytować, denerwować» Złościć kogoś swoim postępowaniem. Chamstwo, niechlujstwo złości kogoś. złościć się «wpadać w złość,… … Słownik języka polskiego
wybuchnąć — dk Va a. Vc, wybuchnąćnę, wybuchnąćniesz, wybuchnąćnij, wybuchnąćbuchnął a. wybuchł, wybuchnąćbuchnęła a. wybuchnąćbuchła, wybuchnąćbuchnęli a. wybuchnąćbuchli, wybuchnąćnąwszy wybuchać ndk I, wybuchnąćam, wybuchnąćasz, wybuchnąćają, wybuchnąćaj … Słownik języka polskiego